Het Trio, origineel voor 2 hobo's en althobo, dateert uit 1794 en hoewel Beethoven's muziek toen nog erg beïnvloed werd door Mozart en Haydn, is het werk doordrongen van Beethoven's typische stijl. Hoewel de componist pas 24 was, straalt de muziek een ernst uit die eerder met zijn latere werken wordt vereenzelvigd. Het openings-Allegro is het meest conventionele van de vier delen en herinnert weer sterk aan Mozart. Het daaropvolgende Adagio is gebaseerd op een klagend thema - de uitgebreide en soms erg donkere uitwerking ervan is puur Beethoven. Het contrasterende Menuetto krijgt de aanduiding Allegro molto (zeer snel): Beethoven breekt hier met de Weense traditie van het tragere Menuetto door het te vervangen door een Scherzo. De snelle finale heeft dan weer meer weg van Beethoven's mentor Haydn. De aanduiding Presto (zeer snel) en de onverwachte pauzes geven dit Rondo een verrassend humoristisch karakter. Het geheel eindigt met een briljante Coda.

Frank Blockhuys (2006)