Felix Mendelssohn was de eerste van de "grote" componisten na Johann Sebastian Bach die een uitgebreide verzameling orgelmuziek heeft nagelaten - componisten als Mozart en Beethoven waren uitstekende organisten maar na 1750 had het orgel in een niet-liturgische context de vooraanstaande rol die het in de Barok had, verloren. De drie preludes en fuga’s uitgegeven in 1837 als op. 37 zijn een mooi voorbeeld van deze nieuwe orgelmuziek uit de 19e eeuw. Vooral de tweede prelude springt in het oog vanwege haar pastorale karakter - sommigen zien in dit werk een Lied Ohne Worte (Mendelssohn’s meest bekende verzameling pianomuziek) voor orgel. Het idee dat de klank van een klarinetensemble soms lijkt op die van een orgel speelt hier duidelijk in ons voordeel ...

Frank Blockhuys (2015)