Sir Malcolm Arnold was een Engels componist die samen met Benjamin Britten tot de meest belangrijke Engelse componisten van de 20e eeuw wordt gerekend. Zijn stijl is eerder tonaal en tot zijn belangrijkste werken worden zijn negen symfonieën en zijn concerti (o.a. een voor gitaar, een voor cello, twee voor klarinet en een voor harmonica) gerekend. Bij het grote publiek werd hij echter bekend als componist van de muziek voor The Bridge On The River Kwai uit 1957, waarvoor hij een Oscar kreeg. De Sonatina op. 29 is een typische sonate voor klarinet in de zin dat het blaasinstrument prominent op de voorgrond wordt geschoven, hoewel er genoeg ruimte is voor dialoog met de piano en deze laatste op tijd en stond zelf het voortouw mag nemen. Het Allegro con brio wordt getypeerd door een krachtige homoritmische begeleiding van de melodie en verrassende maatwisselingen. Het loopt Senza Pausa (zonder pauze) door in het Andantino dat een oase van rust vormt als voorbereiding op de finale ... op het tumultueuze centrale deel na. In het Furioso mag de solist alle registers open trekken. Het deel wordt tot twee maal toe onderbroken door agressieve dissonanten alvorens het tot een explosief einde komt. Het werk leent zich uitermate goed voor een arrangement voor soloklarinet en begeleidend klarinetsextet: de leden van het sextet krijgen te gepasten tijde de kans om zich met de solist te meten.

Frank Blockhuys (2011)